یازدهمین دور از رقابت‌های فرمول یک 2020 این بار در نوربرگ‌رینگ و هوایی ابری برگزار شد. این پیست بعد از هفت سال دوباره میزبان بالاترین سطح از رقابت‌های اتومبیل‌رانی بود. مرسدس مثل همیشه امید داشت که در پیست خانگی خود به پیروزی برسد.
طول لی‌اوت جی‌پی اشترایکه پیست نوربرگ‌رینگ حدود 5.1 کیلومتر است. خودروهای فرمول یک برای اینکه حداقل 305 کیلومتر مسافت قانونی را طی کنند، می‌بایست در آن 60 دور بزنند. باران شدید در نوربرگ‌رینگ، اجازه برگزاری تمرین‌های اول و دوم جایزه بزرگ ایفل 2020 را نداد. اما در تمرین سوم و دور تعیین خط این ولتری بوتاس بود که توانست به پل پوزیشن برسد.
ناکامی بوتاس در روز یکشنبه
روز مسابقه، بوتاس استارت ضعیفی داشت اما توانست تا دور سیزدهم جایگاهش را حفظ کند. سپس لوئیس با سبقت از او به رده اول رسید و تا انتهای مسابقه اجازه نداد کسی او را تهدید کند. در دورهای بعد بوتاس اشتباهات زیادی را مرتکب شد. او نهایتا در دور هجدهم به علت خرابی موتور از مسابقه کناره‌گیری کرد. در اوایل مسابقه دنیل ریکیاردو و لندو نوریس رقابت جذابی داشتند. اما خودرو راننده تیم مک‌لارن به‌مرور با افت توان مواجه شد و بالاجبار در دور چهل و چهارم از مسابقه کنار رفت.
این سومین موتوری بود که او در طول فصل استفاده می‌کرد. اگر برای مسابقه بعدی بخواهد از موتور جدیدی بهره بگیرد، می‌بایست از رده آخر استارت بزند. الکس آلبون هم مسابقه بدی داشت. بعد از آسیب لاستیکش در دور اول و پیت استاپ زودهنگام در دور هشتم، با کویات از آلفا تائوری برخورد کرد. این اتفاق با سوراخ شدن رادیاتور خودرو او همراه بود و منجر به خروجش از مسابقه شد.
الکس علاوه بر دریافت جریمه 5 ثانیه‌ای، دو امتیاز منفی روی سوپر لایسنس خود گرفت. رقابت ایفل در نهایت با دومی ورستپن و سومی ریکیاردو به پایان رسید تا رنو برای اولین بار در نه سال اخیر به پودیوم دست یابد. همچنین همیلتون با پیروزی در جایزه بزرگ ایفل 2020 با رسیدن به رکورد 91 پیروزی شوماخر، به موفق‌ترین راننده کل تاریخ فرمول یک تبدیل شد.
ردبول و آلفا تائوری از فرمول یک می‌روند؟
پیش از این مسابقه، هوندا اعلام کرد که دیگر در رقابت‌های فرمول تامین‌کننده نخواهد بود. به نظر می‌رسد این شرکت ژاپنی نمی‌خواهد برای تحقیق و توسعه موتوری منطبق با قوانین جدید هزینه کند. به همین دلیل تمایلی به ادامه حضور در فرمول یک ندارند. بدین ترتیب ردبول و تیم زیرمجموعه‌اش یعنی آلفا تائوری -دو تیمی که موتورهایشان را از هوندا می‌گرفتند- باید تامین‌کننده جدیدی انتخاب کنند. در غیر این صورت نمی‌توانند از سال 2022 در رقابت‌های فرمول یک حضور یابند.
رنو می‌گوید که حاضر است به این دو تیم موتور دهد. اما روابط سردشان پس از اتفاقات سال 2015 می‌تواند مانعی بر سر حصول توافق باشد. کریستین هورنر، مدیر تیم ردبول، در آن سال به طور یکجانبه قرارداد با رنو را فسخ کرد تا بتواند در مذاکره با فراری، مرسدس و هوندا موتور بهتری بگیرد. اما هر سه این شرکت‌ها به ردبول جواب منفی دادند. به همین خاطر هورنر مجبور شد دوباره با رنو قرارداد امضا کند.
این بار نه خبری از موتور مجانی و نه اسپانسرینگ بود. ردبول و آلفا تائوری (که آن زمان تورو روسو نام داشت) پس از اتفاق 2015 و تا قبل از اینکه از هوندا موتور بگیرند، به واسطه برند تگ هویر که یک شرکت ساعت‌سازی است، موتورهای رنو خود را تامین می‌کردند.
