زاویه ورود و خروج خودرو چیست؟

آفرود یکی از تفریحات هیجان‌انگیز است که افراد بسیاری به تجربه آن علاقه دارند. خودروهای آفرودی بر اساس روش متفاوتی نسبت به دیگر خودروها ساخته می‌شوند و از توانایی‌های متفاوتی نسبت به خودروهای معمول برخوردار هستند. یکی از تفاوت‌های بزرگ خودروهای آفرودی با سایر اتومبیل‌ها، موضوعی به نام زاویه ورود و خروج خودرو است.

زوایای مختلف یک خودرو دو دیفرانسیل در افزایش یا کاهش قابلیت‌های بیراهه نوردی آن بسیار موثرند. شرکت‌های خودروسازی مختلف نیز سعی می‌کنند با بهبود این زوایا، محصول قوی‌تری را به بازار عرضه کنند. با ما در این مقاله همراه باشید تا به بررسی زوایای خودروهای دو دیفرانسیل هنگام اجرای عملیات آفرودی بپردازیم.

چرا زوایای مختلف خودرو مهم است؟

از چند دهه پیش تاکنون، اکثر خودروهای بازار جهان براساس شاسی‌های یک تکه یا مونوکوک ساخته می‌شوند. در این روش ساخت، اتاق خودرو و شاسی آن در قالب یک مجموعه کلی گردهم آمده‌اند و امکان جداسازی آن‌ها از یکدیگر فراهم نیست.

استفاده از شاسی‌های مونوکوک باعث شده است تا هزینه تولید یک خودرو جدید کاهش یابد و خودروسازان بتوانند بر اساس یک شاسی، انواع مختلفی از اتومبیل را تولید کنند.

در نتیجه تولیدکنندگان اتومبیل موفق شدند با استفاده از شاسی یک تکه خودروهای سدان و هاچ‌بک، انواع کراس‌اوورها و شاسی بلندهای اسپرت ترکیبی را بسازند.

این خودروها به دلیل ارتفاع بیشتر از سطح زمین، می‌توانند در جاده‌های ناملایم به راحتی حرکت کنند اما قادر به اجرای عملیات آفرودی نیستند. دلیل این مساله، نامناسب بودن زاویه ورود و خروج خودروهای کراس‌اوور است که آن‌ها را از اجرای آفرود واقعی ناتوان می‌کند.

با وجود پیشرفت‌های صنعت خودرو، همچنان اتومبیل‌های دو دیفرانسیل واقعی براساس شاسی‌های نردبانی ساخته می‌شوند. در این روش شاسی و اتاق خودرو به صورت جداگانه طراحی می‌شوند و بنابراین خودروسازان قادر هستند تا تغییرات بیشتری را برای افزایش کارایی خودرو پدید آورند.

بسیاری از پیکاپ‌ها و شاسی‌بلندهای اندازه بزرگ براساس این روش ساخته می‌شوند و بنابراین در آفرود قدرتمند ظاهر می‌شوند. تویوتا لندکروزر، نیسان پاترول و شورولت سیلورادو مثال‌هایی از این گونه خودروها هستند.

بررسی زاویه ورود خودرو

در توضیح زاویه ورود و خروج خودرو، نخست به بخش ورود خواهیم پرداخت. این زاویه به حداکثر شیب قابل تحمل توسط خودرو می‌پردازد. اگر اهل وب‌گردی و تماشای ویدیو باشید، حتما خودروهای آفرودی جیپ را در حال صعود کردن از صخره‌ها دیده‌اید. این مزیت به دلیل زاویه ورود بسیار خوب خودروهای جیپ ایجاد شده است.

زاویه ورود حداکثر شیبی است که یک خودرو می‌تواند بدون گیر کردن، از آن عبور کند. هر چقدر چرخ جلوی خودرو به سپر نزدیک‌تر باشد، این زاویه بزرگ‌تر است. اگر با یک کراس‌اوور قصد عبور از معابر خارج جاده‌ای را داشته باشید، احتمالا اتومبیل شما به موانع گیر خواهد کرد.

دلیل این مساله استفاده از شاسی مونوکوک یا یک تکه است. در واقع زاویه ورود و فاصله بین دو محور کراس‌اوورها هیچ تفاوتی با سدان‌ها یا هاچ‌بک‌های مشابه ندارد، بنابراین خودروهای کراس‌اوور فاقد قابلیت آفرود هستند.

در سوی مقابل خودروسازان می‌توانند تا با تغییر فاصله محوری شاسی‌بلندهای واقعی، محور جلو را تا حد امکان به سپر خودرو نزدیک کنند. این کار باعث می‌شود تا زاویه ورود خودرو بهتر شود. اکثر پیکاپ‌ها و شاسی‌بلندهای بازار زاویه ورود 30 الی 40 درجه دارند اما در مورد خودروهای معروف آفرودی همچون محصولات جیپ یا فورد، این رقم به حدود 45 درجه نیز می‌رسد.

زاویه خروج خودرو

زاویه خروج خودرو نیز یک نسبت ریاضی است. این زاویه نسبت بین محور عقب خودرو و سپر عقب را می‌سنجد. هرچقدر زاویه خروج یک خودرو بیشتر باشد، خودرو قادر است تا از شیب‌های بیشتری عبور کند و به سلامت پایین بیاید.

همچنین در صورت مناسب بودن زاویه خروج خودرو، اتومبیل آفرودی شما می‌تواند به صورت دنده عقب از یک شیب صعود کند. زاویه خروج خودروهای آفرودی معمولا کمتر از زاویه ورود است و در بازه بین 20 الی 30 درجه قرار دارد. با این حال آفرودرهای واقعی از زاویه خروج بیشتر از 30 درجه بهره می‌برند.

همانند زاویه ورود، زاویه خروج کراس‌اوورها نیز عدد مطلوبی نیست چرا که این خودروها براساس ساختاری مشابه با خودروهای سدان یا هاچ‌بک تولید شده‌اند.

بنابراین یک کراس‌اوور هفت نفره در حقیقت سدان پنج نفره با ارتفاع بیشتر است که به طول قسمت عقب آن اضافه شده است. هرچقدر قسمت پشتی یک خودرو طویل‌تر باشد و فاصله بیشتری با محور عقب داشته باشد، زاویه خروج خودرو کوچکتر می‌شود. درنتیجه برای عبور از شیب عملکرد ضعیف‌تری دارد.

عوامل موثر بر زاویه ورود و خروج

مهم‌ترین عوامل تاثیرگذار بر زاویه ورود و خروج خودرو، نسبت‌های طولی یا همان ابعاد اتومبیل هستند. طول خودرو و ارتفاع آن از سطح زمین بیشترین تاثیر را بر زوایای ورود و خروج دارند.

هرچقدر طول یک خودرو و در نتیجه فاصله بین دو محور آن بیشتر باشد، احتمال گیر کردن خودرو بر اثر کاهش زاویه‌های ورود و خروج افزایش خواهد یافت. به همین دلیل است که یک خودرو کوچک دو در همچون سوزوکی جیمنی، قادر است تا از انواع معابر سخت عبور کند.

جیمنی یک موتور ۱.۵ لیتری تنفس طبیعی دارد که چندان قوی نیست اما به دلیل زوایای ورود و خروج مناسب، SUV سوزوکی می‌تواند از معابر دشوار عبور کند.

فاکتور مهم و تاثیرگذار دیگر بر زاویه ورود و خروج خودرو، ارتفاع اتومبیل از سطح زمین است. هرچقدر ارتفاع اتومبیل را افزایش دهید، زاویه میان چرخ‌های محور جلو و عقب با سپرها افزایش می‌یابد و در نتیجه زاویه ورود و خروج خودرو بیشتر می‌شود. بنابراین اتومبیل می‌تواند از شیب‌های تندتری بدون مشکل عبور کند.

چگونه می‌توان زوایای مختلف خودرو را بهبود داد؟

اگر تجربه شرکت در تورهای آفرودی را داشته باشید، حتما خودروهای تیونینگ آفرودی را دیده‌اید. اتومبیل‌هایی همچون تویوتا هایلوکس یا تویوتا لندکروزر زوایای ورود و خروج مناسبی دارند. اما مالکان این خودروها باز هم سعی می‌کنند با انجام تغییراتی، زاویه ورود و خروج خودرو را بهبود دهند.

از سوی دیگر می‌توان برخی کراس‌اوورها را با اجرای بعضی تغییرات به خودروهایی توانمندتر از گذشته تبدیل کرد. نخستین کار برای بهبود زاویه ورود و خروج خودرو، تغییر سپرها است. استفاده از سپرهای باریک‌تر با طراحی خاص می‌تواند موجب بهبود زوایا شود.

راه دیگر برای بهبود توانایی‌های آفرودی یک خودرو، استفاده از کیت‌های سیستم تعلیق است که ارتفاع خودرو را افزایش می‌دهند و در نتیجه آن، زاویه ورود و خروج خودرو بهتر می‌شود. البته باید توجه داشته باشید که تمامی این تغییرات بایستی با مشورت کارشناسان خبره انجام گیرد.

سوالات متداول